Η γεωργία, η απαραίτητη βάση του πολιτισμού, πρωτοσυναντιέται καθώς κάνουν την εμφάνισή τους ο χρόνος, η γλώσσα και οι αριθμοί. Ως η υλοποίηση της αλλοτρίωσης, η γεωργία είναι ο θρίαμβος της αποξένωσης και του οριστικού διαχωρισμού της κουλτούρας από τη φύση και των ανθρώπων μεταξύ τους.
Η γεωργία είναι η γέννηση της παραγωγής, ολοκληρωμένης και με τα ουσιώδη χαρακτηριστικά της και η παραμόρφωση της ζωής και της συνείδησης. Η ίδια η γη γίνεται ένα όργανο παραγωγής και τα είδη του πλανήτη τα αντικείμενά της. Άγρια ή ήμερα, αγριόχορτα ή καλλιεργημένα, όλα μιλάνε γι΄ αυτό το δυϊσμό που ακρωτηριάζει την ψυχή του είναι μας, εγκαινιάζοντας, σχετικά σύντομα, το δεσποτισμό, τον πόλεμο και την οικονομική ένδεια του υψηλού πολιτισμού, σε βάρος της μεγάλης διάρκειας εκείνης της πρωτύτερης ενότητας με τη φύση. Η βεβιασμένη πορεία του πολιτισμού, που ο Adorno αναγνώρισε στην "προϋπόθεση μιας παράλογης καταστροφής στην αρχή της ιστορίας", που ο Freud ένοιωσε σαν "κάτι που έχει επιβληθεί σε μια αντιστεκόμενη πλειοψηφία", στον οποίο ο Stanley Diamond βρήκε μόνο "επιστρατευμένους και όχι εθελοντές" καταδυναστεύτηκε από τη γεωργία. Και ο Mircea Eliade είχε δίκιο να εκτιμήσει ότι ο ερχομός της έχει "προκαλέσει αναστάτωση και πνευματικούς κλονισμούς" το μέγεθος των οποίων δε μπορεί να φανταστεί το σύγχρονο μυαλό.

[από την εισαγωγή]

πρωτογονισμός