Πλήρης Τίτλος: Κάποιες πρώτες κι ανολοκλήρωτες σημειώσεις για την τρέχουσα καπιταλιστική κρίση


Από το περασμένο φθινόπωρο όλες οι ομολογημένες και οι ανομολόγητες ψευδαισθήσεις, όλα τα αυτονόητα και οι επιθετικοί προσδιορισμοί που συνόδευαν τον νεοφιλελεύθερο καπιταλισμό καταρρέουν. Ούτε «αόρατο χέρι» που ρυθμίζει την
αγορά  υπάρχει,  ούτε  ισορροπία,  ούτε  ασφάλεια,  ούτε  εμπιστοσύνη.  Ξαφνικά  ο κόσμος δεν πηγαίνει αδιατάρακτα μπροστά και προς τα πάνω, εταιρίες κολοσσοί διαλύονται σε μια νύχτα (παρόλο που είχαν πάρει μόλις μερικούς μήνες πριν από διεθνείς  και  «έγκυρους»  οργανισμούς  πιστοποιητικά  φερεγγυότητας,  όπως  ο πέμπτος μεγαλύτερος πιστωτικός οργανισμός των ΗΠΑ οι Leehman Brothers), γιάπηδες παίρνουν φόρα και πηδούν από γυαλιστερούς ουρανοξύστες,,, Ξαφνικά ο κόσμος, δεν είναι ένας κόσμος για όλους (όπως θέλει ο καταστατικός μύθος της δημοκρατίας), δεν είναι ένας κόσμος όπου όποιος θέλει μπορεί να πάει μπροστά (αρκεί  να  δουλέψει  σκληρά).  Ξαφνικά  όλοι  ανακαλύπτουν  την  ανθρωποφαγία αυτού του συστήματος, κάποιοι (αυτοί που χρόνια πλούτιζαν) προσποιούνται τους σοκαρισμένους από την σκληρότητα αυτού του κόσμου, ψιθυρίζουν τη λέξη κρίση. Τα ρίσκα πλέον αυξάνονται, όχι στο τζογάρισμα επενδυτικών κεφαλαίων, αλλά στο πεδίο  της  ομαλής  αναπαραγωγής  του  υπάρχοντος.  Ο  συνεκτικός  ιστός  χάνεται, κάποιοι (και αυτό αφορά τεράστια κοινωνικά κομμάτια των από τα κάτω) νιώθουν διπλά λεηλατημένοι, δεν μπορούν πλέον να τραφούν με υποσχέσεις και μπορεί να εξοργιστούν.

[από την εισαγωγή]

οικονομική κρίση