Η συλλογή μαρτυριών των υποκειμένων που κατοίκησαν την εν λόγω συνθήκη σε χώρους κράτησης μεταναστών οδηγεί σε μια περιγραφή και ερμηνεία των τεχνικών εκείνων που καθιστούν τους χώρους αυτούς "χώρους εξαίρεσης".

Σε αυτά τα σημεία εγκλεισμού επικρατεί ένα καθεστώς απόλυτου δικαιϊκού κενού, όπου ο δεσμοφύλακας, ως φορέας των επιταγών της κρατικής εξουσίας, λειτουργεί με απόλυτη αυτονομία, ασκώντας βία που όχι μόνο συντηρεί αλλά και θεσπίζει το δίκαιο της κράτησης.

Στους εν λόγω χώρους, η τεχνολογία του εγκλεισμού (Foucault) αποπειράται να προσδώσει ένα σύνολο ταυτοτήτων που είναι απαραίτητες για την εγγραφή των νεοεισελθόντων στον κοινωνικοπολιτικό χώρο της επικράτειας. Η αδυναμία επιτόπιας έρευνας, τόσο σε συνοριακές περιοχές όσο και σε χώρους κράτησης αποτέλεσε βασικό ανασταλτικό παράγοντα περαιτέρω αξιολόγησης της εν λόγω τεχνολογίας.

Τα δεδομένα προέκυψαν από συνεντεύξεις πρώην κρατούμενων μεταναστών και υπαλλήλων Μ.Κ.Ο., επίσης από εκθέσεις Μ.Κ.Ο. και από όποια άλλη πηγή θεωρήθηκε αξιόπιστη και από την οποία προέκυπτε η ύπαρξη και σε ορισμένες περιπτώσεις η μορφή ενός τέτοιου χώρου. Από τις παραπάνω μαρτυρίες και περιγραφές προέκυψαν διαγραμματικές κατόψεις των χώρων και εξάχθηκαν συμπεράσματα τόσο σχετικά με την τεχνολογία του εγκλεισμού, που υπεισέρχεται εντός τους, όσο και με την υποκειμενοποίηση των κρατουμένων. Η παραπάνω διερεύνηση διεξάχθηκε πάνω στη συνθήκη που επικρατούσε έως το 2007.

Κυκλοφόρησε το Φλεβάρη του 2008 σε 800 αντίτυπα κι επανεκδόθηκε σε άλλα 1.000 το 2009 (εξαντλημένο)

μετανάστες - πρόσφυγες, φυλακές