Την τελευταία περίοδο, από το φθινόπωρο του 2009, μέσα από συζητήσεις, προκυρήξεις, εκτενέστερα κείμενα και αφίσες, προσπαθήσαμε να καταδείξουμε διάφορες όψεις του αποκλεισμού των μεταναστών από την κοινωνική ζωή γενικά και την εκπαίδευση ειδικότερα. Η απόφασή μας να ασχοληθούμε με τη θέση των μεταναστών στην εκπαίδευση και να συγγράψουμε τη συγκεκριμένη μπροσούρα είναι επομένως κομμάτι της γενικότερης πολιτικής μας ενασχόλησης με τη μετανάστευση και τον κοινωνικό αποκλεισμό. Απορρέει όμως και από τη βιωμένη εμπειρία μας μέσα στους πανεπιστημιακούς χώρους · αφενός δεν βλέπαμε και δεν βλέπουμε μετανάστες στο ελληνικό πανεπιστήμιο, αφετέρου δεν συναντούσαμε και δεν συναντούμε πολιτικό λόγο πάνω σ' αυτό το ζήτημα. Αυτό σημαίνει ότι ο αποκλεισμός τους από το πανεπιστήμιο συμπληρώνει τον απόκλεισμό τους από όλες τις υπόλοιπες πλευρές της κοινωνικής ζωής, και, κυρίως, συντελεί στην εκμετάλλευση και καταπίεσή τους. Ξεκινώντας από αυτές τις πρώτες παρατηρήσεις, προσπαθούμε να δείξουμε με ποιον τρόπο το πανεπιστήμιο εντάσσεται στον κύκλο παρανομίας και νομιμότητας τον οποίο βιώνει κάθε μετανάστης και μετανάστρια από τη στιγμή που έρχεται ή γεννιέται στη χώρα.

Αθήνα, άνοιξη 2010

εκπαίδευση, μετανάστες - πρόσφυγες