Σημεία Συναρμογής*
[για την επιτακτικότητα της συνάρθρωσης των αντεξουσιών σε μια εποχή λεβεντιάς, ήλιου και θάλασσας]

Περιεχόμενα:

Εισαγωγή – η εσκεμμένη συσκότιση του πολιτικού

Τι ειν’ η πατρίδα μας; Μην ειν’ οι κάμποι;
Μην είναι τ’ άπαρτα ψηλά βουνά;
Μην είναι ο ήλιος της που χρυσολάμπει;

Όχι τι, αλλά ως τι –
η δημιουργία της αναπαράστασης του μετανάστη
στο κοινωνικό συνειδητό.

Ο μετανάστης ως μολυσματική ετερότητα – αιχμές του υγιεινισμού στην υπηρεσία του ελληνικού έθνους ως δυτικό τέτοιο.

Το σάπιο όραμα του πατριωτικού όχλου – οι μετανάστες ως αδιαφώτιστοι βάρβαροι.

Θρησκευτικές, πατριαρχικές και νεωτερικές καθάρσεις – μια παλιά καλή ελληνική πρακτική με διάφορα προσχήματα.

Ο μετανάστης – εργάτης

Συναρμογή

«Δεν είναι ο Καπιταλισμός, ηλίθιε!»

Για τη σημασία της έλλειψης του αναλυτικού εργαλείου από τις εγχώριες κινηματικές διαδικασίες.

Επίλογος
– φτιάχνοντας τα προσχέδια των δικών μας
κοινοτήτων.

αντιεθνικισμός, μετανάστες - πρόσφυγες, φύλο - φεμινισμός - σώμα