anarxeio.gr

732

Καταχωρήσεις

σε: 

από:  και από:

Βιβλία

Βιβλιοθήκη

Συγγραφέας:

Alberto Franceschini

Εκδότης:

Convoy

Πόλη:

Αθήνα

Έτος έκδοσης:

1990

Αρχείο

Σταγόνες ήλιου στη στοιχειωμένη πόλη
content Image

Συγγραφέας:

Alberto Franceschini

Εκδότης:

Convoy

Πόλη: Αθήνα

Χρονολογία έκδοσης: 1990

Είδος: Βιβλία | Σελίδες: 68

donwload icon Κατεβάστε σε μορφή PDF: [2.35]

Περιγραφή:

Συγγραφείς: Renato Curcio – Alberto Franceschini

Απόδοση στα ελληνικά: Χρήστος Νάσιος, Επιμέλεια: Σ.Α.

Περιεχόμενα:

Πρόλογος
1. Η μητρόπολη ως καθολικό εργοστάσιο
2. Η μητρόπολη ως τόπος καθολικού κοινωνικού ανταγωνισμού. Η γενική – ιστορική κρίση του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής
3. Η μητρόπολη ως διαφανές κάτεργο
3.1. Για την παραληρηματική γλώσσα του κοινωνικού ελέγχου
4. Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από τη Νέα Βαβυλωνία
4.1. Τα συμβιβασμένα φετίχ
4.2. Τα επικίνδυνα δι-άτομα
5. Ο έλεγχος της μνήμης: ή η ενεργητική λογοκρισία σαν πολεμική στρατηγική
6. Να λοιπόν που “εμφανίζεται ένας παράξενος στρατιώτης”: το μητροπολιτικό προλεταριάτο
7. Η εκρηκτική βία ως απελευθερωτική επικοινωνία, ως κοινωνική θεραπεία από τη μητροπολιτική σχιζοφρένεια
8. Από την εκρηκτική βία του σχιζο-μητροπολιτικού προλεταριάτου στον κοινωνικό πόλεμο ως συνειδητή στρατηγική απελευθέρωσης
9. Από το σχιζο-μητροπολιτικό προλεταριάτο στο μητροπολιτικό προλεταριάτο
10. Προς μια γνώση των παραγωγικών σχέσεων που ν’ αναδίνει το άρωμα της ζωής

Πρόλογος:

Το βιβλίο “Σταγόνες ήλιου στη στοιχειωμένη πόλη” (τίτλος πρωτοτύπου: Gocce di Sole, nella Citta degli Spettri) κυκλοφόρησε στην Ιταλία το Δεκέμβρη του 1982 από τις εκδόσεις “Corrispondeza lnternazionale”.
Από αυτή την έκδοση μεταφέρουμε εδώ το ομώνυμο τμήμα -που έδωσε και τον τίτλο στο βιβλίο- το οποίο, σύμφωνα και με τα λεγόμενα των συγγραφέων, συμπυκνώνει τη θεωρητικο-πολιτική τους πρόταση.
Τα υπόλοιπα τέσσερα (4) κεφάλαια του βιβλίου διαπραγματεύονται – εισάγοντας και τεκμηριώνοντας το θέμα- τα ζητήματα της γλώσσας, της ιδεολογίας και των “σημείων”..
Όσο αφορά τους συγγραφείς, είναι γνωστό πως πρόκειται για δύο από τα γνωστότερα μέλη της “Ιστορικής ηγεσίας” των Ερυθρών Ταξιαρχιών, ήδη σε ριζικά διαφορετική πορεία.
Ο μεν Α. Franceschini βρίσκεται σήμερα “διαχωρισμένος” και ελεύθερος… ο δε R. Curcio -παρότι υποστηρίζει πως ο ιστορικός κύκλος της ένοπλης πάλης στην Ιταλία έχει κλείσει- αρνείται να αποκηρύξει το παρελθόν και να συνδιαλλαγεί με το κράτος από τη θέση του κατηγορουμένου, ζητώντας γενική αμνηστία και τονίζοντας πως οι όποιες “ευθύνες” είναι κυρίως πολιτικές και φυσικά συλλογικές…
Το βιβλίο -πάντα κατά τα λεγόμενα των συγγραφέων- αποτελεί προσπάθεια υπέρβασης του μηχανιστικού τριτοδιεθνιστικού μοντέλου (ή παραδείγματος) της Παραγωγής και της Επανάστασης.
Αυτή η υπέρβαση δεν γίνεται με τη γνωστή αντικατάσταση του homo oeconomicus από τον homo linguisticus των Benjamin-Baudrillard.
Επίσης, δεν υιοθετείται το “Επικοινωνιακό μοντέλο” του Jurge Habermas, ούτε η εξτρεμιστικοποίηση (κατά τους συγγραφείς) των αναλυτικών κατηγοριών, αλλά κάτι πιο σύνθετο.
Ουσιαστικά πρόκειται για την “υιοθέτηση ενός μοντέλου ανάλυσης που να περιέχει εξαρχής ένα ορισμένο επίπεδο εννοιολογικής συνθετότητας, ανάλογο με την πραγματική συνθετότητα του αντικειμένου της”. Μ’ άλλα λόγια για μεταφορά του μαρξικού παραδείγματος στις συνθήκες της σύγχρονης ιμπεριαλιστικής Μητρόπολης..
Αποτελεί, αυτή η προσέγγιση “παραβίαση” του μαρξισμού;
Πιθανόν.
Αυτό πάντως δεν μας ανησυχεί καθόλου!
Γιατί βέβαια παραμένουμε μαρξιστές, χρησιμοποιούμε το μαρξισμό, ως κοσμοθεωρία και ως μέθοδο κατανόησης και αλλαγής του κόσμου, στο βαθμό που αυτός αποδεικνύει τη χρησιμότητά του και όσο, κατά τη γνώμη μας, καμιά άλλη κοινωνική θεωρία σήμερα δεν μπορεί να τον υποκαταστήσει.
Μ’ αυτή την έννοια θεωρούμε πως πρώτα έρχονται τα συμφέροντα και οι ανάγκες των ανταγωνιστικών υποκειμένων (ό,τι οδηγεί στην απελευθέρωση…) και κατόπιν η όποια συνέπεια με τη θεωρία.
Απλούστερα, πρώτα είμαστε κομμουνιστές και κατόπιν μαρξιστές…
Μακριά λοιπόν από εμάς κάθε σκέψη τελειότητας ή αυτάρκειας του μαρξισμού. Το αντίθετο. Πιστεύουμε στη διαρκή του επαλήθευση και διεύρυνση. Μ’ αυτή λοιπόν την έννοια το κείμενο των Curcio-Franceschini είναι μια -ενδιαφέρουσα- ευκαιρία για συζήτηση και υπέρβαση κάποιων καθυστερήσεων.
Γ.Κ – Χ.Ν.

Tags:

Σχόλια του uploader:

Σκαναρισμένο. Βρέθηκε εδώ: http://asynergia.wordpress.com/1990/01/01/stagones-iliou/

anarxeio.gr
  • Το αναρχείο δημιουργήθηκε και διαχειρίζεται από τα μέλη της Διαχειριστικής Ομάδας του black-tracker.gr. Στο πρόσφατο παρελθόν συμμετείχαμε, μεταξύ άλλων, στη Σ.Ο. του περιοδικού Blackout

Για επικοινωνία με το anarxeio στείλτε e-mail στο info {at} black-tracker.gr