Στην κόλαση της ζώνης η μέγγενη του κέρδους (εφοπλιστές) και του κράτους συνθλίβει τους εργάτες.

"Η κοινή λογική θεωρεί πια δικές της ορισμένες προφάσεις όπως: «άνοιξαν αλλού αγορές», «μικρότερο εργατικό κόστος στην Ανατολική Ευρώπη και Ασία», «το κράτος δεν μπορεί να επιβάλλει στα αφεντικά», λες και θέλει, «το κίνητρο του κεφαλαίου είναι η μεγιστοποίηση του κέρδους»  και άλλα ηχηρά παρόμοια. Είναι αλήθεια πως η συνήθεια ακρωτηριάζει τόσο καλά τον άνθρωπο τον κάνει να τα πιστεύει σαν φυσικούς νόμους και να καλείται να επιλύσει τα προβλήματα άλλων στην προκειμένη περίπτωση (των αφεντικών) και όχι τα δικά του. Ο ρεαλισμός αυτός των εφοπλιστών τείνει να επικρατήσει καθολικά σ' όλη την κοινωνία εάν δεν αντιστραφούν τα πράγματα, εάν δηλαδή η γλώσσα του κέρδους δεν βρει εμπόδιο από άλλη γλώσσα και από άλλες λέξεις όπως: Αξιοπρέπεια, Αντίσταση, Αλληλεγγύη!  Θέλουν να μας βάλουν στο μυαλό μας την δική τους λογική. Ωστόσο απέναντι στη λογική και στο ρεαλισμό του κράτους και του εφοπλιστικού κεφαλαίου υπάρχει ένας άλλος ρεαλισμός και μια άλλη λογική..."