Την άνοιξη του 1998 μια μικρή ομάδα συντρόφων από διάφορες τάσεις του κινήματος συγκρότησαν την πολιτικοκοινωνική συλλογικότητα του Αυτόνομου Στεκιού.

Στόχος η δημιουργία ενός αυτόνομου αυτοδιαχειριζόμενου χώρου με αντιιερχικά χαρακτηριστικά τόσο στη λειτουργία όσο και στην πολιτική αντίληψη, με δυνατότητα θεωρητικής δουλειάς αλλά και παρέμβασης στα ζητήματα που αναδεικνύονται μέσα από το κίνημα.

Πρέπει να επισημανθεί ότι το Α.Σ. δεν συγκροτήθηκε ως στέκι γειτονιάς πρωτίστως, αλλά ως ανοιχτός χώρος συνεύρεσης, επικοινωνίας και διαλόγου ανάμεσα σε πολλές τάσεις του αντικαπιταλιστικού κινήματος. Στο πέρασμα του χρόνου η φυσιογνωμία του συνδιαμορφώθηκε -και υπακούοντας σε μια εξελικτική δυναμική, εξακολουθεί να συνδιαμορφώνεται- από τους συντρόφους και τις συντρόφισσες που το πλαισιώνουν.

Πέρα από θέσεις αρχής (αυτονομία από κράτος, κόμματα, θεσμούς και αστικά ΜΜΕ, απόρριψη τυπικής και άτυπης ιεραρχίας, καταπολέμηση του σεξισμού-ρατσισμού, προώθηση των λογικών της αυτοδιαχείρισης και της αυτοοργάνωσης τόσο στην καθημερινότητα του Στεκιού όσο και στους κοινωνικούς αγώνες) οι σύντροφοι-ισσες που εμπλέκονται με το Στέκι και πολύ περισσότερο με τη γενική του συνέλευση, εμπλουτίζουν τον πολιτικό προσανατολισμό αλλά και τις προβληματικές του.